Description
Brian Christian (writer), Teepagorn Wuttipitayamongkol (translator)
Thai
Bangkok, Thailand
21 x 14.3 cm, 415 pages, b/w, offset, glue bound, softcover
Each year, the AI community convenes to administer the famous (and famously controversial) Turing test, pitting sophisticated software programs against humans to determine if a computer can “think.” The machine that most often fools the judges wins the Most Human Computer Award. But there is also a prize, strange and intriguing, for the “Most Human Human.” Brian Christian—a young poet with degrees in computer science and philosophy—was chosen to participate in a recent competition. This playful, profound book is not only a testament to his efforts to be deemed more human than a computer, but also a rollicking exploration of what it means to be human in the first place.
ไบรอัน คริสเตียน (นักเขียน), ทีปกร วุฒิพิทยามงคล (นักแปล)
ภาษาไทย
กรุงเทพฯ, ไทย
21 x 14.3 ซม, 415 หน้า, ขาว/ดำ, ออฟเซต, ไสกาว, ปกอ่อน
ในแต่ละปี กลุ่มคนทำงานด้านปัญญาประดิษฐ์จะมีการประชุมเพื่อคุยกันถึงการจัดทำแบบทดสอบทูริ่ง (Turing) (ที่เป็นที่รู้กันว่ายังคงเป็นที่ถกเถียง) เพื่อทดสอบโปรแกรมซอฟต์แวร์ที่ซับซ้อนต่อมนุษย์เพื่อที่จะพิจารณาว่าคอมพิวเตอร์นั้นสามารถ “คิด” ได้หรือไม่ โปรแกรมหรือเครื่องจักรที่สามารถหลอกให้เหล่ากรรมการหลงเชื่อได้ว่าเป็นมนุษย์จะชนะรางวัล ‘คอมพิวเตอร์ที่เป็นมนุษย์ที่สุด’ ในขณะเดียวกันก็จะมีรางวัลที่ทั้งแปลกและน่าสนใจที่ชื่อว่า ‘มนุษย์ของมนุษย์ที่สุด’ ให้กับมนุษย์ผู้เข้าร่วมด้วยเช่นกัน
ไบรอัน คริสเตียน กวีหนุ่มที่พ่วงด้วยปริญญาในสาขาวิชาวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์และปรัชญา ได้รับเลือกให้เข้าร่วมการแข่งขันครั้งล่าสุดนี้ด้วย หนังสือที่อ่านสนุกแต่ก็มีเนื้อหาที่ลึกซึ้งเล่มนี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่เครื่องมือพิสูจน์ความพยายามของเขาที่จะเป็นมนุษย์ให้ได้มากกว่าคอมพิวเตอร์ แต่ยังเป็นการย้อนกลับไปสำรวจว่าการเป็นมนุษย์นั้นมีความหมายตั้งต้นว่าอย่างไร